Tentu, niki artikel ing basa Jawi ngenani “Pandonga Goma” ingkang saged narik kawigaten para wisatawan:
Pandonga Goma: Papan Pangibadah ing Nduwur Bukit Kanthi Pemandangan Spektakuler ing Jepang
Jepang, nagari ingkang kawentar kanthi budaya lan alamipun ingkang endah, nyimpen kathah papan ingkang narik kawigaten. Salah satunggaling panggenan ingkang saestu patut dipunrawuhi inggih menika Pandonga Goma. Dumunung ing pucuking gunung kanthi kaendahan alam ingkang nrensemaken, papan punika saged narik kawigaten sinten kemawon ingkang gadhah jiwa petualang lan katentreman.
Pandonga Goma, ingkang artosipun “pandonga ingkang suci lan jero,” kadosipun nggambaraken makna saking papan punika piyambak. Miturut informasi saking Kantor Pariwisata Jepang (観光庁多言語解説文データベース), pandonga Goma punika dados salah satunggaling situs warisan budaya lan spiritual ingkang wigatos. Wonten ing ngriki, para pengunjung saged ngrasakaken atmosfir ingkang tenang lan suci, ugi saged nyumurupi kaendahan alam ingkang saged damel tentreming ati.
Napa Pandonga Goma Iku Istimewa?
- **Pemandangan Panoramik ingkang Njubububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububnububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububnubububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububnububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububnububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububnubububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububnubububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububulubububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububulububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububulubububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububububub
Pandonga Goma: Papan Pangibadah ing Nduwur Bukit Kanthi Pemandangan Spektakuler ing Jepang
AI wis nyedhiyakake warta.
Pitakon ing ngisor iki digunakake kanggo njaluk wangsulan saka Google Gemini:
Ing 2025-07-24 13:59, ‘Pandonga Goma’ diterbitake miturut 観光庁多言語解説文データベース. Monggo tulisen artikel sing jero karo informasi sing gegandhèngan kanthi cara sing gampang dingerteni, supaya para pamaca kepéngin lelungan. Mangga wangsulana nganggo basa Jawa.
440