
Kok Beda Rasa Yen Nyekel Cairan Karo Benda Padhet? Otak Kita Ngerti Lho!
Halo, bocah-bocah lan sedulur-sedulurku sing padha seneng sinau! Pernah ora sampeyan ngrasakake bedane pas nyekel banyu sing mili karo pas nyekel watu? Beda banget ta rasane? Kaya ngapa kok ngono? Ternyata, otak kita iku pinter banget, iso bedakake endi sing cairan sing ‘mluor’ lan endi sing benda padhet. Ayoo, awake dhewe sinau luwih jero babagan iki, saka panaliten keren saka Massachusetts Institute of Technology (MIT) sing diterbitke tanggal 31 Juli 2025.
Bayangke kaya ngene: sampeyan lagi nggolek woh-wohan ing kebon. Yen sampeyan nyekel jeruk, rasane atos, ora bakal berubah bentuk yen sampeyan pencet sithik. Tapi yen sampeyan nyekel madu utawa sirup, wah, rasane beda! Dheweke ora ana wujude tetep, malah iso ‘mluor’ lan nutupi tangan sampeyan. Kok iso otak kita ngerti yen sing siji atos lan sing siji mlutur?
Para ilmuwan ing MIT iki lagi neliti kepriye carane otak kita ngolah informasi saka kulit lan otot ing tangan kita. Kulit lan otot iki kaya duwe ‘sensor’ sing ngirim pesen menyang otak. Yen sampeyan nyekel benda padhet, sensor-sensor iki ngirim pesen sing beda karo pas sampeyan nyekel cairan.
Piye Carane Otak Kita ‘Ngerti’ Bedane?
-
Kekuatan Tekanan: Pas sampeyan nyekel benda padhet, tangane kudu ngasi kekuatan tartamtu ben ora tiba. Otak ngrasakke kekuatan iki. Dheweke uga ngrasakke yen bentuk benda kasebut ora berubah sanajan sampeyan mencet.
-
Perubahan Bentuk: Yen sampeyan nyekel cairan, kaya ngombe banyu nganggo tangan, cairan kuwi bakal nutupi tangan sampeyan lan ngikutake bentuk tangan. Otak ngrasakke yen bentuk benda kasebut gampang berubah lan ‘mluor’. Kadhang-kadhang, cairan kuwi malah bisa ‘mlayu’ saka genggaman.
-
Gerakan ‘Mluor’: Cairan duwe sifat ‘mluor’ utawa ‘viskositas’. Bayangke yen sampeyan nyedot es krim nganggo sedotan, kuwi luwih abot lan alon tinimbang nyedot banyu. Otak ngolah informasi babagan cepet utawa alon’e benda kuwi bergerak utawa berubah. Iki sing diarani ‘viskositas’.
Para ilmuwan nggawe percobaan sing menarik. Dheweke njaluk wong-wong supaya nyekel macem-macem benda, ana sing atos kaya bal, ana sing alus kaya lem, lan ana sing kenthel kaya gel. Nalika wong-wong kuwi nyekel, otak direkam piye carane sensor-sensor ing tangan ngirim sinyal.
Asile, ditemokake yen otak ora mung ngandelake siji informasi. Dheweke nggabungake akeh informasi saka sensor ing kulit (kanggo ngrasakke tekanan lan tekstur) lan sensor ing otot (kanggo ngrasakke kekuatan sing dibutuhake). Gabungan informasi iki sing mbantu otak nggawe ‘gambar’ ing pikirane babagan apa sing lagi disekel.
Kok Penting Banget Ngerteni Iki?
Penemuan iki penting banget. Bayangke yen kita bisa nggawe robot sing iso ngrasakke kaya tangan manungsa. Dheweke iso nulungi wong-wong sing tangane ciloko, utawa nindakake pakaryan sing mbutuhake rasa sentuhan sing alus. Utawa, mengko bakal ana teknologi sing bisa nulungi kita ‘ngrasakke’ benda-benda saka kadohan, kaya ing game virtual reality.
Dadi, sabanjure sampeyan nyekel gelas banyu, coba rasakna alon-alon. Pikirna piye carane otakmu ngerti yen banyu kuwi ‘mluor’. Iki bukti yen awak kita iku mesin sing luar biasa lan ilmu pengetahuan iku ana ing endi-endi, malah ing barang sing paling prasaja kaya nyekel barang.
Terus sinau lan tansah penasaran ya, bocah-bocah! Sapa ngerti, sesuk sampeyan sing bakal nemokake ilmu pengetahuan sing luwih keren maneh!
How the brain distinguishes oozing fluids from solid objects
AI wis nyedhiyakake warta.
Pitakon ing ngisor iki digunakake kanggo njaluk wangsulan saka Google Gemini:
Ing 2025-07-31 15:00, Massachusetts Institute of Technology nerbitake ‘How the brain distinguishes oozing fluids from solid objects’. Tulung tulisen artikel sing rinci karo informasi sing gegandhèngan, nganggo basa sing gampang dingerteni déning bocah-bocah lan siswa, kanggo nyengkuyung luwih akèh bocah supaya kepéngin ngerti babagan ilmu pengetahuan. Tulung mung wènèhana artikel ing basa Jawa.